Μαθήματα του δρόμου....

Θεωρώ σημαντικό να αναδημοσιεύονται απόψεις από το φάσμα  των ιδεών και της πρακτικής του αθλητισμού, οι οποίες  συνδράμουν και σε αξίες ΖΩΗΣ. Ένα τέτοιο άρθρο είναι της Αγγελικής Κοσμοπούλου.

  Δρομέας από το 1994, έχει στα πόδια της 50.000 χιλιόμετρα και πολλές όμορφες στιγμές στο δρόμο. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Είναι Διδάκτωρ Κλασικής Αρχαιολογίας και κάτοχος MBA στο Marketing. Πολυτεχνίτισσα, δίδαξε αρχαιολογία στο πανεπιστήμιο και εργάστηκε στη διοίκηση πολιτιστικών οργανισμών, όπως το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Επιχειρηματίας στο χώρο της επικοινωνίας, εξειδικεύεται στο λεκτικό περιεχόμενο και στην πολιτική επικοινωνία. Αρθρογραφεί συστηματικά για το τρέξιμο και την πολιτική. Και τρέχει..

Βάζεις το ένα πόδι μπροστά από το άλλο και ξεκινάς. Κάποτε έχεις στο νου σου τον στόχο σου, τον τερματισμό σε αγώνα ή σε προπόνηση. Άλλοτε δεν σκέφτεσαι παρά μόνον το μικρό επόμενο βήμα. Σημασία έχει ότι ξεκινάς. Κι εκεί, κάνοντας τα βήματα και δοκιμάζοντας, σ΄ αυτό το παιχνίδι που είναι τόσο παλιό όσο η ζωή, τόσο ανθρώπινο όσο η αναπνοή μας, μαθαίνεις. Μαθαίνεις για το δρόμο και για εσένα, για τη ζωή σου και για εσένα. Για εσένα μόνο, αυθύπαρκτο, και για εσένα στον κόσμο, στην κίνηση και στη στάση.Διαβάστε Περισσότερα

Δραστηριότητες σε Ορεινό Περιβάλλον

ΓΙΑΤΙ ΟΡΕΙΒΑΤΩΝΤΑΣ;

Είναι αλήθεια ότι έχει χυθεί στα βουνά πολλής ιδρώτας και αίμα από τη δράση των ορειβατών. Ποιο είναι όμως το κίνητρο που έχει ο  ορειβάτης και υποβάλει το σώμα του, την ψυχή του και πολλές φορές θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή; Για την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα έχει καταναλωθεί πολλή μελάνη, θα προσθέσω λίγη και εγώ θέλοντας να ξεδιαλύνω το θολό τοπίο. Για να βοηθήσω στην καλύτερη προσέγγιση της απάντησης, θέλω να βλέπω  την ορειβασία σαν μια άσκηση του σώματος, της σκέψης και των συναισθημάτων.

Στο σωματικό τομέα είναι από τις δραστηριότητες που καλλιεργούν την αντοχή βελτιώνοντας  την καρδιοαναπνευστική και κυκλοφορική λειτουργία. Αυτό επιτυγχάνεται:

1.    Λόγω της μεγάλης διάρκειας  που συνήθως έχει μια ορειβατική δραστηριότητα.

2.    Τη δυνατότητα  επιλογής της έντασης μέσω του προσωπικού ρυθμού της κίνησης. Και φυσικά όταν υπάρχει συμβουλευτική καθοδήγηση ο συνδυασμός της προσαρμοστικότητάς μας με την επιλογή των διαδρομών μπορεί να επιφέρει σημαντικές βελτιώσεις στον τομέα της αντοχής.

Στον τομέα της ψυχολογίας τα αποτελέσματα είναι πολύ σημαντικά και κατά τη γνώμη μου οφείλονται στους παρακάτω λόγους:

1.  Τα χαρακτηριστικά του φυσικού περιβάλλοντος (καταπληκτικά τοπία, υπέροχή θέα, παρθένα φύση, έντονες εναλλαγές εικόνων) δημιουργούν μια θετική ψυχική διάθεση.

2.  Σημαντική είναι και η συνδρομή του πνεύματος της ομάδας όταν η πορεία γίνεται με τη μορφή της παρέας.

3.  Κάθε ορειβατική δραστηριότητα έχει και ένα στόχο (την ανάβαση σε μία κορυφή, ένα καταφύγιο, μια τοποθεσία). Έτσι συνηθίζουμε στο να προσαρμόζουμε την προσπάθειά μας στην επίτευξη του στόχου και να ανακαλύπτουμε κάθε φορά τον απέραντο κόσμο των δυνατοτήτων που έχει το σώμα μας.

Επιδράσεις θετικές έχουμε και στον τομέα της κοινωνικότητάς μας και αυτό γιατί η συνεργασία στην ορειβασία είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Πολλές είναι οι περιπτώσεις που προσφέρουμε ή δεχόμαστε στήριξη ψυχολογική, σωματική και τεχνική. Πράγμα το οποίο προάγει την αλληλεγγύη μεταξύ των μελών μιας ομάδος. Απόδειξη της παραπάνω αρχής είναι η λαϊκή ρήση «κράταμε να σε κρατώ να ανεβούμε το  γκρεμό».  Για τους παραπάνω λόγους θεωρώ πολύ σημαντικό να εντάσσει κάποιος  στο πρόγραμμα της κινητικής του δραστηριότητας και τις διάφορες μορφές που γίνονται σε ορεινό περιβάλλον όπως είναι η ορεινή πεζοπορία, το ορεινό τρέξιμο,  η ορειβασία, η αναρρίχηση και η ορεινή ποδηλασία.